Modrzew syberyjski – poradnik

Modrzew syberyjski (łac. Larix sibirica) to gatunek o drewnie doskonale nadającym się do zastosowania na tarasach i elewacjach, czyli na zewnątrz.

Dzięki surowemu klimatowi w jakim dojrzewają drzewa (krótkie lato i mroźna, surowa zima) modrzew syberyjski osiąga bardzo małe przyrosty roczne, a co za tym idzie uzyskiwane drewno jest twarde i bardzo odporne na warunki atmosferyczne. Paleta barw drewna modrzewia syberyjskiego obejmuje kolory od złocisto-miodowego, aż po czerwonawo-brunatny, ale z czasem drewno nabiera szlachetnej srebrzystości i patynowieje. Jeśli jednak taka zmniana barwna nie jest pożądana , można jej uniknąć poprzez regularną konserwację drewna olejami bezbarwnymi.

Szczególnie pożądaną cechą tego gatunku drewna jest jego wytrzymałość i trwałość, którą porównać można do zdecydowanie droższego drewna egzotycznego.

Przy montażu zawsze należy wcześniej nawiercać i nieznacznie frezować miejsca, w których będą wkręcane wkręty montażowe, gdyż deski, szczególnie przy końcach i brzegach mogą pękać. Materiały montażowe (wkręty) muszą być odporne na korozję (najlepiej ze stali szlachetnej). Materiały nie chronione przed rdzą lub wióry żelaza prowadzą do szybkiego przebarwienia drewna na czarno. Drewno modrzewia syberyjskiego daje się łatwo suszyć – należy mieć jednak na uwadze, iż przy szybkim suszeniu jest bardzo podatne na powstawanie nierówności lub rys (pęknięć) na końcach deski. Drewno modrzewia syberyjskiego nie wymaga malowania.

Modrzew syberyjski posiada klasę wytrzymałości 3-4, co według normy EN 350-2 oznacza, że żywotność drewna pozostającego w bezpośrednim kontakcie z ziemią wynosi 5-15 lat! Przy prawidłowym ułożeniu można całkowicie zrezygnować z dodatkowej ochrony. Decydując się na systematyczną pielęgnację żywotność jego wynosi nawet do 50 lat. To doskonały wynik, który przy połączeniu z dość atrakcyjną i przystępną ceną za 1 m kwadratowy predestynuje modrzew do stosowania jako budulec tarasów. Nie do uniknięcia są takie wady drewna jak okrągławe, czarne sęki (sporadycznie również wypadnięte), małe pęknięcia i rysy, przebarwienia, wynikające bezpośrednio z natury drewna, ale stanowiące raczej zaletę naturalnego materiału niż jego wadę.